Η ιατρός διενεργεί τη μέτρηση της πίεσης ιατρείου και την 24ωρη καταγραφή πίεσης με πιστοποιημένα ηλεκτρονικά μηχανήματα που έχουν ένδειξη στην εγκυμοσύνη.
Η εγκυμονούσα πρέπει να κάνει τρεις 24ωρες καταγραφές της πίεσης, μία σε κάθε τρίμηνο κύησης.
Γίνονται οι κατάλληλες εργαστηριακές εξετάσεις και αποφασίζεται ανάλογα και με τα δεδομένα από τον εμβρυικό υπέρηχο αν η γυναίκα χρήζει αγωγής.
Yπέρταση εγκυμοσύνης ορίζεται ως η νέα εμφάνιση υπέρτασης (που ορίζεται ως συστολική αρτηριακή πίεση ≥140 mmHg και / ή διαστολική αρτηριακή πίεση ≥ 90 mmHg) μετά την 20η εβδομάδα της εγκυμοσύνης απουσία πρωτεϊνουρίας, βαριάς υπέρτασης ή δυσλειτουργίας οργάνων. Αυτά τα κριτήρια διακρίνουν την υπέρταση εγκυμοσύνης από την προεκλαμψία (πρωτεϊνουρία ή σημάδια δυσλειτουργίας οργάνων στόχου πρέπει να υπάρχουν (πίνακας 1)) και χρόνια υπέρταση (η υπέρταση ξεκινά την εγκυμοσύνη ή αναπτύσσεται πριν από την 20ή εβδομάδα της εγκυμοσύνης).
- Η κύηση είναι η συνηθέστερη αιτία της υπέρτασης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η οποία εμφανίζεται σε 6 έως 17 τοις εκατό των υγιών γυναικών που είναι πρωτότοκες και 2 έως 4 τοις εκατό των γυναικών με περισσότερες κυήσεις.
- Οι κύριοι στόχοι της διαγνωστικής αξιολόγησης των γυναικών με υπέρταση κύησης είναι να διακρίνουν αυτή τη διαταραχή από την προεκλαμψία, η οποία έχει διαφορετική πορεία και πρόγνωση, και να καθορίσει εάν η υπέρταση είναι σοβαρή, η οποία επηρεάζει τη διαχείριση και τα αποτελέσματα. Η αξιολόγηση περιλαμβάνει:
- Μέτρηση της πρωτεΐνης των ούρων
- Αξιολόγηση για σοβαρά χαρακτηριστικά της προεκλαμψίας
- Αξιολόγηση της κατάστασης του εμβρύου
- Το 10 έως 50 τοις εκατό των γυναικών που είχαν αρχικά διαγνωστεί με υπέρταση εγκυμοσύνης αναπτύσσουν προεκλαμψία σε μία έως πέντε εβδομάδες, επομένως ενδείκνυται συχνή μητρική παρακολούθηση για σημεία / συμπτώματα προεκλαμψίας.
- Τα αποτελέσματα της εγκυμοσύνης ασθενών με αρτηριακή πίεση <160/110 mmHg είναι γενικά ευνοϊκά, ενώ οι εγκυμοσύνες που σχετίζονται με υψηλότερες αρτηριακές πιέσεις διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για τη μητρική και περιγεννητική νοσηρότητα και θνητότητα.
- Για τις γυναίκες με υπέρταση εγκυμοσύνης και αρτηριακή πίεση <160/110 mmHg, μετράμε την πίεση του αίματος μία ή δύο φορές την εβδομάδα και μετράμε εβδομαδιαίως τις πρωτεΐνες, τα αιμοπετάλια και τα ηπατικά ένζυμα στα ούρα. Η αρτηριακή πίεση ≥160 /110 mmHg αναβαθμίζει τη διάγνωση σε σοβαρή υπέρταση κύησης. η πρωτεϊνουρία, η θρομβοκυτταροπενία ή τα αυξημένα ηπατικά ένζυμα αναβαθμίζουν τη διάγνωση στην προεκλαμψία. Αυτοί οι ασθενείς θα πρέπει να διαχειρίζονται ανάλογα.
Ζητάμε από τους ασθενείς με υπέρταση εγκυμοσύνης να παρακολουθούν καθημερινά την εμβρυϊκή κίνηση και να μας καλούν εάν μειώνεται ή απουσιάζει. Θα πρέπει να ελέγχονται με υπερηχογραφική εκτίμηση του δείκτη αμνιακού υγρού είτε ένα βιοφυσικό προφίλ εβδομαδιαίως ξεκινώντας από 32 εβδομάδες κύησης.
Ζητάμε επίσης εξετάσεις υπερηχογράφων για την παρακολούθηση της ανάπτυξης του εμβρύου κάθε τρεις έως τέσσερις εβδομάδες.
- Συνταγογραφούμε αντιυπερτασικά φάρμακα για τη θεραπεία της κυήσεως, εάν η υπέρταση είναι σοβαρή ή πλησιάζει τη σοβαρή περιοχή ή ο ασθενής έχει προϋπάρχουσα δυσλειτουργία τελικού οργάνου που μπορεί να επιδεινωθεί από την υπέρταση αλλά και να προλάβουμε την ανάπτυξη σοβαρής υπέρτασης.
- Εάν ο κλινικός ιατρός πιστεύει ότι ένας ασθενής έχει αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης εντός επτά ημερών και πριν από 34 εβδομάδες κύησης (π.χ. συνυπάρχουσες επιπλοκές εγκυμοσύνης, ανάπτυξη προεκλαμψίας), τότε θα πρέπει να χορηγούνται κορτικοστεροειδή.
- Για εγκυμοσύνες μόνο με περιστασιακές αρτηριακές πιέσεις ≥140 / 90 mmHg και <160/110 mmHg, προτείνουμε τον τοκετό σε 38 + 0 έως 39 + 6 εβδομάδες (Βαθμός 2C).
- Για εγκυμοσύνες με συχνές αρτηριακές πιέσεις ≥140 / 90 mmHg και <160/110 mmHg, συννοσηρότητα ή άλλους παράγοντες κινδύνου για δυσμενή έκβαση, προτείνουμε τον τοκετό σε κύηση (βαθμός 2C) 37 + 0 εβδομάδων.
- Η υπέρταση είναι σοβαρή όταν η συστολική αρτηριακή πίεση είναι ≥160 mmHg ή / και η διαστολική αρτηριακή πίεση είναι ≥110 mmHg. Η υπέρταση κύησης θεωρείται σοβαρή προεκλαμψία όταν οι αρτηριακές πιέσεις βρίσκονται σε αυτό το επίπεδο ή / και όταν υπάρχουν άλλα σημεία / συμπτώματα προεκλαμψίας με σοβαρά χαρακτηριστικά (πίνακας 1) (βλέπε παραπάνω ορισμό / διάγνωση). Η αντιμετώπιση είναι η ίδια όπως και σε άλλους ασθενείς με προεκλαμψία με σοβαρά χαρακτηριστικά.
- Η υπέρταση εμφανίζεται σε περίπου 22% των μετέπειτα κυήσεων και σχετίζεται με την ανάπτυξη της υπέρτασης αργότερα στη ζωή.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με την Ιατρό
Μαρία Ποικιλίδου, MD, MSc, PhD
Παθολόγος-Υπερτασιολόγος Θεσσαλονίκη
Ακαδημαϊκή Υπότροφος νοσ. ΑΧΕΠΑ
Διδάκτωρ Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Μετεκπαιδευθείσα στις ΗΠΑ (ΝΙΗ και Johns Hopkins Hospital)
Ιατρείο: Τσιμισκή 34, τηλ: 2310 254444
